-
1 parlamen|t
m (G parlamentu) 1. Polit. (ciało ustawodawcze) parliament- parlament jednoizbowy a single-chamber a. unicameral parliament- parlament dwuizbowy a two-chamber a. bicameral parliament- wybory do parlamentu parliamentary election- poseł do parlamentu a member of parliament, an MP; (europejskiego) a deputy (of the European parliament)- zasiadać w parlamencie to sit in parliament- kandydować do parlamentu to run for parliament- zostać wybranym do parlamentu to be elected to parliament- parlament obraduje parliament is sitting- parlament przyjął/odrzucił projekt ustawy the bill was passed/rejected by parliament- parlament obraduje nad projektem ustawy parliament is debating the bill- wnieść coś pod obrady parlamentu to put sth before parliament- Parlament Europejski the European Parliament- deputowany do Parlamentu Europejskiego a Member of the European Parliament, a Euro-MP2. (budynek) parliament buildingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > parlamen|t
-
2 obradować
(-uję, -ujesz); vi* * *ipf.debate ( nad czymś sth); parlament właśnie obraduje parliament is just in session.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obradować
См. также в других словарях:
parlament — m IV, D. u, Ms. parlamentncie; lm M. y 1. «naczelny organ władzy państwowej, pochodzący z reguły z wyborów powszechnych, sprawujący funkcję ustawodawczą, uchwalający budżet państwa oraz przeważnie kontrolujący organy wykonawcze; obrady tego… … Słownik języka polskiego
